Rode laarzen

Begin van de avond. Ik heb gedoucht en kom beneden in een jurkje en mijn nieuwe rode laarzen.
Ja inderdaad, ik had ook al rode laarzen. Maar deze zijn knalrood. Echt, deze had ik nog niet.
Mijn dochter Merte bekijkt me van top tot teen.
" Mama, wat ben je mooi."
" Wat lief dat je dat zegt, dank je wel."
Merte is zo ongeveer de enige in huis die het ziet als ik iets nieuws heb gekocht, me mooi heb aangekleed of mijn haar anders zit.
Ze ziet het óók als ik een lelijke pukkel heb, nodig mijn haar moet wassen of een gat in mijn sok heb. En ook dan kan ik haar kritische oordeel verwachten ?.
" Mama, je hoeft nu niet meer af te vallen hoor, je bent perfect," zegt ze.
Wow, wat een complimentjes vandaag !!
Ik leg uit dat ik ook niet meer zo erg aan het afvallen ben, maar dat ik nu op dit gewicht wil blijven, en dat ik daarom sport en zoveel mogelijk gezond eet.
( Sanna roept er tussendoor dat ik dan dat laatste stukje taart óók niet stiekem had moeten opeten. Oeps, betrapt ? ).
" Dus eigenlijk moet je nou je hele leven oppassen om niet dik te worden?"
" Ja, eigenlijk komt het daar wel een beetje op neer. Maar dat vind ik niet erg."
Ze zet grote ogen op. Ik zie haar denken. Met snoepjes maak je haar niet eens zo blij, maar een hele bak olijven werkt ze binnen no time weg. Ze is gek op sushi, kaas, pizza. En cola ( wat ze alleen met feestjes mag drinken, één glas, maar ik weet heus wel dat ze dat glas stiekem bijvult als ze denkt dat ik het niet zie ).
" Oké, dan ga ik gewoon héél veel fietsen en rennen."
Ze loopt weg, zichtbaar blij met deze oplossing. Ze pikt een stukje worst van het aanrecht en bekijkt me nog een keer.
" En die rode laarzen passen sowieso over een paar jaar wel, mag ik die dan lenen?"