Sinterklaas was weer in het land.
Mijn eigen kinderen waren, ook al zijn er drie van de vier niet meer gelovig, in alle staten.
De Sint in het land. Dat betekent : de schoen zetten, kadootjes, pepernoten, de aankomst in Zutphen én Eefde, en pakjesavond met nog meer kadootjes. De verlanglijstjes vlogen me om de oren, de catalogi van de Bart Smit en lobbes waren al weken favoriet lees- en knipvoer.
Met dit beeld van de sinterklaastijd ging ik ook dit jaar weer deze periode in.
Om vervolgens een enorm verschil te ervaren tussen sinterklaas thuis, en sinterklaas met mijn kleuters op school.
" Sinterklaas papa Noel?"
Nee, sinterklaas is niet papa Noel.
Papa Noel komt met de arreslee. Sinterklaas met de boot, en hij brengt met zijn paard over het dak kadootjes rond, als je je schoen bij de kachel zet krijg je er misschien wel wat in.
Leg dat maar eens uit !
Hoezo zetten we een schoen bij de kachel ? En waarom geen twéé dan joef? Moet daar een wortel in ? Een peper kan toch ook best ?
Een kringgesprek over de aankomst van sinterklaas was van een hele andere orde dan de voor mij bekende kringgesprekken.
Ter sprake kwam de boot van Sint. Voor onze eigen kinderen dé boot, vol pakjes. Daar wachten we het hele jaar op.
" Joef, boot niét goed. Ik op boot. Groooote golf ( laat het zien met haar armen in de lucht ), ik in het water. Koud. Ik was bang! "
Daarna volgt een verhaal over een helikopter en een zeer uitgebreide beschrijving van, wat na zo'n akelig en angstig avontuur heel logisch is, het heerlijkste eten van de wereld.
Daarna switcht haar verhaal heel snel naar he..t paard van sinterklaas. Want paarden zijn, in tegenstelling tot boten, best leuk....
Wat zijn kinderen toch flexibel.
Een week voor 5 december mochten de kinderen op school de schoen zetten. We hadden, net als alle kleuters in het land doen, een schoentje gevouwen en die hadden we bij onze Kruidvat- bouwpakket - open haard gezet.
Ook had mijn duo, net als alle andere kleuterklassen in het land, sinterklaasliedjes gezongen bij de open haard.
Zou de goede Sint wel komen? Wij wisten het wel zeker.
De dag daarna mocht ik werken. Wat een feest, we verheugden ons met zijn allen op de reacties. Bij onze kinderen kunnen we dat ondertussen goed inschatten, bij deze kinderen voor wie de Sint een onbekende man was, was dat even afwachten.
De school was donker. Er klonken sinterklaasliedjes door de school van een collega die vol enthousiasme het digibord op vol volume had gezet.
De kinderen stonden ongeduldig voor de deur. Niet vanwege die schoenen, maar omdat ze nou eenmaal graag naar school gaan. Waarom mochten ze vandaag pas zo laat naar binnen?
De deur ging open, " Joef waaróm donker??"
Bij de deur van onze klas wachtte ik tot alle kinderen er waren en we liepen samen naar binnen. " Zullen we gaan kijken of er iets in onze schoen zit ?" Stelde ik voor. Verder liet ik het aan de kinderen over.
Voorzichtig liepen ze met zijn allen naar de open haard. Onzeker, voorzichtig, niet zeker van wat de bedoeling was.
Een jongetje ging zitten. Een ander ernaast. Even later zaten ze met zijn tienen in een kringetje om de open haard met schoenen. Niet één kind pakte de schoen of de inhoud. Er werden armen om elkaar heen geslagen, het sfeertje was heel rustig en gemoedelijk.
Uiteindelijk pakten ze, na mijn aanmoedigingen, de chocola die in de schoen zat. Een paar kinderen gaven het aan mij en waren verbaasd toen ik vertelde dat het voor hún was.
In de kleutergroep naast mijn groep stond inmiddels de muziek weer op vol volume. Datzelfde besloot ik ook te doen. Even samen dansen en bewegen om de spanning er weer uit te krijgen. " Kom jongens, polonaise " riep ik, e..n ik deed voor hoe dat moest.
" Rare manier van dansen " zag ik een paar kinderen denken, en gelijk hebben ze, en ze deden vervolgens vol overgave mee. In polonaise gingen we naar de andere groep, die enthousiast aansloot.
Wat een feest !
Die avond stuurde ik een kennis die steeds zegt dat 'ze niet willen integreren' een filmpje.
Een filmpje van kinderen die polonaise lopen op sinterklaas muziek.
Hoezo niet integreren? Polonaise én sinterklaas, wat wil je nog meer?
Reactie plaatsen
Reacties